Szacowanie oczekiwanego naporu wiatru

Napór wiatru, na który narażone jest drzewo, ma istotny wpływ na obliczenia dotyczące statyki drzew. Określenie stabilności i odporności drzewa na złamania wymaga oszacowania najpierw naporu wiatru, który oddziałuje na drzewo w maksymalnie niekorzystnych warunkach, tzn. w przypadku wiatru o sile orkanu.

W programie TSE podczas obliczania oczekiwanego obciążenia wiatrem uwzględniane są czynniki specyficzne dla drzewa oraz czynniki topograficzne, takie jak:
powierzchnia korony i jej główny punkt obciążenia (ustalone za pomocą odpowiednich programów komputerowych, np. ArWiLo)
aerodynamiczne zachowanie drzewa (wartość współczynnika Cw)
współczynnik częstotliwości (częstotliwość własna, uwzględnia podatność drzewa na drgania)
współczynnik terenowy (odzwierciedla warunki panujących w terenie, które hamują przepływ wiatru, np. nierówność podłoża)
współczynnik porywistości (określa wpływ efektów potęgujących siłę wiatru oraz turbulencji np. obustronnie zabudowana ulica)
ciśnienie powietrza

Program TSE łączy – zgodnie z regułami normy DIN 1055 – czynniki wpływające na napór wiatru na drzewa i umożliwia ustalenie teoretycznego maksymalnego naporu wiatru działającego w punkcie obciążenia korony, który jest uwzględniany jako wartość porównawcza podczas dalszego obliczania stabilności i wytrzymałości na złamanie.

TOP