Szacowanie oczekiwanego naporu wiatru
Napór wiatru, na który narażone jest drzewo, ma istotny wpływ na obliczenia dotyczące statyki drzew. Określenie stabilności i odporności drzewa na złamania wymaga oszacowania najpierw naporu wiatru, który oddziałuje na drzewo w maksymalnie niekorzystnych warunkach, tzn. w przypadku wiatru o sile orkanu.
- W programie TSE podczas obliczania oczekiwanego obciążenia wiatrem uwzględniane są czynniki specyficzne dla drzewa oraz czynniki topograficzne, takie jak:
- powierzchnia korony i jej główny punkt obciążenia (ustalone za pomocą odpowiednich programów komputerowych, np. ArWiLo)
- aerodynamiczne zachowanie drzewa (wartość współczynnika Cw)
- współczynnik częstotliwości (częstotliwość własna, uwzględnia podatność drzewa na drgania)
- współczynnik terenowy (odzwierciedla warunki panujących w terenie, które hamują przepływ wiatru, np. nierówność podłoża)
- współczynnik porywistości (określa wpływ efektów potęgujących siłę wiatru oraz turbulencji np. obustronnie zabudowana ulica)
- ciśnienie powietrza
Program TSE łączy – zgodnie z regułami normy DIN 1055 – czynniki wpływające na napór wiatru na drzewa i umożliwia ustalenie teoretycznego maksymalnego naporu wiatru działającego w punkcie obciążenia korony, który jest uwzględniany jako wartość porównawcza podczas dalszego obliczania stabilności i wytrzymałości na złamanie.
TOP